 | Mevrouw Carla Galle Lieve Carla ,
We kwamen met slechts een jaar verschil en
felrode spatten op de huid uit hetzelfde dorp,
de Denderstreek van Daens en Boon zat
stevig in onze behoorlijk koppige hoofden,
gesprekken tussen ons werden altijd discussies
maar wel met een open en vriendschappelijke blik .
Met je blonde haren en staalblauwe kijkers
als streling voor het gekke mannenoog, zo kwam je
stijlvol weggezwommen uit de golden sixties en
het betwistbaar celluloid van Leni Riefenstahl,
topatletisch gegroeid uit de Aalsterse chloor,
met een Olympische topdag tot gevolg.
In je Brusselse jaren bezocht ik je
weggemoffeld tussen stapels Bloso-dossiers,
een en al pure nonchalance, je was geen modepop
opgedirkt met luxekleren, mascara of lipstick
maar met tussen de lippen de eeuwige sigaret die ik
vergeefs uit je fel tegenpruttelende mond trachtte te praten.
Laatst zag ik je in je weelderig groen Beersels huis
waar ik onaangekondigd was komen langsgefietst,
je compagnon de route Karel kwam in ons gesprek tot leven,
volop pijn en weemoed bij een glas koele witte wijn,
de grote tuin gevuld met appels voor de herfst,
een haast idyllisch beeld dat op mijn netvlies zit gevangen
nu je je laatste reis begonnen bent en ik je
met een tedere kus op het voorhoofd uitwuif.
willie verhegghe
donderdag 20 januari 2022, de sterfdag van Carla
|